Niewolnik musi tylko zerwać kajdany, by odzyskać wolność
Unia Rewolucyjnej Perry
Jest to manifestacja rewolucji na kontynencie Perry. Państwo znajduje się w swoistej „podstawie” kontynentu, co daje jej zarówno największe możliwości ekspansji, ale i najdłuższą granicę do obrony. Pod względem klimatycznym, Unia ma bardzo dobry klimat, rozciągający się od zbliżonego łagodnej sawanny, aż po lasy iglaste dalekiego południa.
Historia Rewolucyjnej Perry rozpoczyna się w Pęknięciu, kiedy światowa rewolucja doprowadziła do rozpadu wielu imperiów kolonialnych, gdzie terytoria Unii Rewolucyjnej Perry, były w większości kontrolowane przez kolonialne Imperia: głównie Detronię, Vestię oraz Arcadię. Wraz z buntem i początkiem I Wojny Rewolucyjnej, cały region stał się morzem konfliktów i starć. Kiedy w 1858 wojna oficjalnie się zakończyła, to właśnie tutaj trwające walki, zyskały nazwę II wojny Rewolucyjnej. Po 1860 wiele wyzwolonych kolonii zdecydowało się na odtworzenie swoich dawnych struktur społecznych w tym monarchii. Właśnie wtedy jeden człowiek, energiczny Lagur Tataka stał się najgłośniejszym głosem czerwonej rewolucji i pierwszym dyktatorem Unii Rewolucyjnej Perry. Dzięki bezlitosnej polityce terroru i agresywnym inwazjom do 1865 zdołał zjednoczyć większość aktualnych ziem Unii. Tataka był całkowitym władcą Unii Rewolucyjnej Perry aż do dnia swojej śmierci. Cały czas prowadzą wojny graniczne i próbując wywołać nowe rewolucje w sąsiednich państwach.
W momencie wybuchu III Wojny Rewolucyjnej w 1883 roku, mimo prawie sześćdziesięciu lat, bardzo energicznie przystąpił do wojny, prowadząc agresywną ofensywę na kilku frontach – z niewielkim skutkiem.
Lagur Tataka zmarł w 1890 roku w wyniku Pandemii Białej Krwi. Jego śmierć pozwoliła też na podpisanie pokoju i zakończeniu działań wojennych na Perrze.
Aktualnie Unia Rewolucyjnej Perry, jest kontrolowana przez byłego generała i zapalonego ucznia byłego dyktatora Igara Havca.
W polityce zagranicznej skupił się on na zniszczeniu głównego rywala Unii – Arcadii.